اشعار شیوا

تا کی فریبت می دهند؟ای ساده دل هشیار شو

                            تاچند خوابت می کنند؟ ای بی خبر بیدار شو

آگه نباشی گر ز ره ، افتی یقین در قعر چه

                     خواهی رسی بر اوج مه ، جهدی کن و هشیار شو

از لطف شایانش خدا ،عقلی تورا کرده عطا

                        اندیشه کن در کارها ، از  فکر  برخوردار  شو

جهل و خرا فه تا به کی؟ بحث گزا فه تا به کی؟ 

                           از حق کناره تا به کی؟  بیگانه از اغیار شو

بی رهبر وبی رهنما  ، ا فتی ز مقصد ها جدا 

                        داری اگر قصد خدا ،  با  اهل  ایمان  یار  شو

اول  قدم در زندگی  ، باشد خدا  را  بندگی 

                         خواهی اگر ارزندگی ، با صدق دل در کار شو

پرهیز کن از فعل بد ، تا بردلت نوری رسد

                     خالی شو از کین وحسد، ا ز نورحق سرشار شو

از عاقبت اندیشه کن،پرهیزگا ری پیشه کن

                      درحق پرستی ریشه کن، ا ز معرفت پر بار شو

«شیوا »حذر کن از ریا ، بنما توکل بر خدا 

                          از دام پستی شو رها ، لایق به بزم یار شو